OPKRAS KUIT

Opkras Kuit is een initiatief van Rebekka de Wit, Freek Vielen en Maud Vanhauwaert, drie jonge performers, afgestudeerd aan het Conservatorium Antwerpen, Afdeling Woord.
Elk van hen brengt een programma met een mix van literaire performance, interviews, wetenschappelijke lezing en muziek.

Freek Vielen vertrekt in zijn avond van de film Synecdoche, New York (Charlie Kaufman). Hij nodigt vijf gasten uit (Laura van Dolron, Jurgen Delnaet, Marijn De Wit, Rebekka de Wit en Maud Vanhauwaert ) die de film vooraf hebben gezien en en vertellen over hun kijkervaring.
Er is ook muziek en avondeten! en de film zelf natuurlijk. Zondag 6 maart om 16.00u.

Rebekka de Wit graaft bij zichzelf naar de betekenis van het begrip uitzicht en uitzichtloosheid. De vragen die dat onderzoek oproept, stelt ze vervolgens ook aan anderen - vooraf en ook live. Zondag 27 maart.

Op OPKRAS KUIT III scheert Maud Vanhauwaert de kuiten van John Heise, een astro-fysicus die ons vertelt waarom de oneindigheid niet bestaat en Joost Conijn, een man met een vogelperspectief. Freek Vielen en Rebekka de Wit tasten grenzen af en om 21.23u kijken we, door een telescoop, naar de bijna volle maan. Zondag 8 mei om 17.00u.

m²
In 2008 startte De Tijd, naast het gebruikelijke programma, met een theaterreeks die onder de naam m² de seizoenen overschrijdt en enkel in de repetitieruimte van De Tijd te zien is. In elke voorstelling van m² staan een of meerdere acteurs telkens voor dezelfde uitdaging: iets theatraals presenteren op een ‘vierkante meter’. Artistiek leider Lucas Vandervost nodigde daartoe in mei 2007 een groep acteurs uit waarmee hij als docent aan het Herman Teirlinck instituut in contact kwam en vulde deze ‘redactie’ aan met collega’s die al een band hadden met het huis.
m2 combineert deze doorstroming van recent afgestudeerde acteurs naar het professionele circuit met een denktank rond theatraliteit en ruimtelijkheid. Met elke nieuwe voorstelling stelt de reeks de vraag naar het theatrale effect van een ruimtelijke beperking. Hoe de toneelspeler zich verhoudt tot die ‘vierkante meter’, zorgt voor een theatrale spanning.

In tegenstelling tot het welbekende theaterseizoen - meer dan een jaar van tevoren geprogrammeerd - is m² grilliger van karakter. Wie een ‘vierkante meter’ zal maken, noch wanneer, met wie en welk materiaal is nooit lang op voorhand geweten. Van zodra er een vierkante meter klaar is, wordt die aangekondigd en gedurende korte tijd gepresenteerd. Daarna is het wachten op de volgende.

GEEN HELDEN
De personages zijn geen helden.
Ze zijn eenzaam, gaan op bezoek, liggen 's nachts wakker of dronken net dat glas te veel.
Ze bevinden zich ergens tussen waken en slapen en kijken toe.
Wachten op hun droom, hopen dat alles weer overwaait.

Sofie Palmers en Benny Ceuppens, beiden afgestudeerd aan de Toneelacademie Maastricht, maken een m2-voorstelling geïnspireerd door het werk van Raymond Carver. Ze brengen scènes waarin ze inzoomen op de twijfels en angsten van hun personages, maar ook van henzelf. Tenslotte kent ieder mens dezelfde gevoelens en verlangens en staan we er allemaal min of meer hetzelfde voor.
di 14, woe 15, do 16 december 2010

STEL JE VOOR, IK ZOEK EEN MENS

Eén jaar geleden woonde Maarten Ketels twee weken lang in een zelf getimmerd hutje in het Antwerps Centraal Station. Voor zijn masterproef van de richting woordkunst aan de Artesis Hogeschool deed hij onderzoek naar contacten in de publieke ruimte. Via prikkelende, theatrale acties probeerde hij mensen te beïnvloeden en reacties los te weken om op die manier het station opnieuw te gebruiken als ontmoetingsplaats.
Het resultaat van zijn ontmoetingen, gesprekken en ervaringen verwerkte Maarten Ketels in een bijzonder boeiende theatervoorstelling.
woe 30, do 31 maart en vrij 1 april

TWEE MUZIEKEN
To boldly go where every man has gone before.

Een vrouw en een man zijn al een tijd uit elkaar. Na de finale administratieve vormelijkheden gaan ze voor de laatste keer in hun leven de onmogelijkheid te woord. In een hotel, tussen de gebarsten meubelen van hun huwelijk, krabbelen ze de moed van de muren en spelen ze tafel en bed.

Ina Geerts (Needcompany, Ultima Vez, De Parade, Een ander zijn geluk, Adem) en Jurgen Delnaet (De Tijd, theater Malpertuis, Aanrijding in Moscou, Dubbelleven) zaten samen en alleen aan tafel met gerief van Marguerite Duras en Heiner Müller. Na een aantal maanden vertalen, schrijven en herschrijven was de eerste werktekst klaar. En nu, na vijf dagen repeteren, presenteren ze u bij wijze van nieuwjaarscadeau graag een tussenstand.
Dit project kwam tot stand met de steun van de Vlaamse Gemeenschap.
za 8 en zo 9 januari 2011
do 7, do 14 en vrij 15 april 2011