Als een seniele weduwnaar gaan slapen en wakker worden op de dag van je bruiloft. In 1955 een deur binnenstappen en in 1941 door een andere deur naar buiten komen. Terug soldaat zijn, zonder helm, overjas of legerschoenen.

In 1958 stomdronken met de ogen knipperen en terecht komen in 1945, in een stad in een vreemd land, die na een bombardement veranderd is in een maanlandschap.

In die stad waar alleen stilte overblijft na het bloedbad. Die stilte die het geluid wordt van een niet gekozen leven. Alleen de vogels blijven zingen: ‘Poe-tie-wiet!’

Zo gaat het. Zo kan het gaan.

EEN VERTELLING VAN EN OVER SLAUGHTERHOUSE FIVE
HET BEROEMDE BOEK VAN DE BEROEMDE SCHRIJVER
KURT VONNEGUT

EEN AMERIKAAN MET DUITSE VOOROUDERS
DIE HET NIET ZO BEROEMDE BOMBARDEMENT IN 1945
OP DRESDEN (HET FLORENCE AAN DE ELBE) OVERLEEFDE

EN INMIDDELS GESTORVEN IS
AAN DE GEVOLGEN VAN EEN HERSENKNEUZING
NA EEN VAL VAN DE TRAP - ZO GAAT HET

DE VOORSTELLING ONTLEENT ZIJN ENIGSZINS LICHTCHAOTISCHE VERTELSFEER
AAN DE VERHALEN OVER DE PLANEET TRALFAMADORE
WAAR DE VLIEGENDE SCHOTELS VANDAAN KOMEN - VREDE

EN ZOU NIET GEMAAKT KUNNEN WORDEN
ZONDER DE TELEGRAFISCH-SCHIZOFRENE MUZIEK
VAN THE AMBUSH PARTY

EVENMIN ZONDER MIJN DRAMATURGE
WIER STEM IK IN DE VOORSTELLING NIET OPRECHT LAAT WEERKLINKEN
MAAR AAN WIE IK DEZE VERPLICHTE DANS MET DE DOOD
MET VEEL GENEGENHEID EN LIEFDE OPDRAAG - ZO GAAT HET