Paul Auster

Paul Auster, in 2007 zestig jaar, geraakte bij het grote publiek bekend als prozaschrijver met The New York Trilogy (1987). Later kwam hij in de aandacht als scenarist en coregisseur van de films Smoke en Blue in the Face.
Auster vertelt steeds het verhaal van de verteller zelf: hoe verzint hij een verhaal, wat is de verhouding met de personages, hoe ordent hij wat hij wil vertellen? Deze 'metafictie' – het verhaal dat over het schrijven van het verhaal zelf gaat – is een van twee polen in Austers werk, waarvoor hij zelf zegt schatplichtig te zijn aan het Europese modernisme van schrijvers als Camus en Beckett. Niet alleen heeft Auster, zoals wel meer Amerikaanse auteurs, enkele jaren in Europa verbleven; hij heeft zich ook enkele jaren gewijd aan het vertalen van teksten van Europese, voornamelijk Franse auteurs (Stéphane Mallarmé en Joseph Joubert). Die periode beschouwt hij trouwens als een belangrijke stap in de beheersing van zijn instrument en vak: taal.
De andere pool van Austers werk is die waarin de verteller de zelfbeschouwing laat voor wat ze is en zichzelf overgeeft aan de vertelling en voluit gaat voor het spannende, onderhoudende verhaal. Hiermee schrijft Auster zich dan weer in in de verteltraditie van de vaders van de Amerikaanse avonturenroman, zoals Melville (Moby Dick) en Twain (The Adventures of Huckleberry Finn).
Het romanoeuvre van Auster – de man publiceerde ook gedichten en essays – beweegt zich steeds tussen deze twee 'uitersten'.

Paul Auster aan het woord bij ontvangst eredoctoraat in Luik